Portugal - Day 1 - Faro

Heey heey!

Hier ben ik weer! Wat is het lang geleden dat we elkaar gesproken hebben. En ja hoor, zoals je misschien al kunt raden: het is weer zover 🤪 Ik ga opnieuw op reis! 😀 Wil je weten waarheen? 😁 Naar Portugal — naar het stadje Faro én Albufeira. En ja, ik ga opnieuw alleen, zoals bij al mijn vorige reizen.

Ik heb het gevoel dat dit een van mijn mooiste reizen gaat worden, na wat ik al heb meegemaakt in Kroatië en Palermo. Tenminste, dat hoop ik... al denk ik van wel. 😏

In Kroatië, tijdens een kajaktocht, zag ik plots een hele school paarse kwallen, dat was zo’n magische beleving. 😍 En in Palermo had ik een tour geboekt waarbij we van klif naar klif gingen. Toen we telkens in een klif gingen konden we daar aanstranden en dan zag het water zo groen!! Maar neo groen! Alsof er verborgen lichten in zaten. Ik zag er ook voor het eerst een zee-egel in het wild tijdens het snorkelen.

En dan mijn droomhuisje daar… helemaal afgelegen, op een paar meter van het water, met een prachtig uitzicht. Alleen jammer dat ik het niet kon kopen 😅 Of ja, eigenlijk drie redenen:

1. Het stond gewoon niet te koop.

2. Het was van een ex-drugsbaron (je kunt je dus al voorstellen hoe indrukwekkend het eruitzag 😍).

3. Het moest serieus gerenoveerd worden.

   
   

Zoals je me kent: als ik reis, is het voor avontuur, beleving, ontdekking en zoveel meer! Deze keer heb ik weer een kajaktour geboekt. Naar eilanden, met dé mooiste fotospots en ik ga ook duiken. Ja hoor, opnieuw alleen maar wateractiviteiten. Love it 💙

Ook leuk: ik heb een fotoshoot kunnen regelen met een fotograaf die in Albufeira woont. Dus: weer een land dat ik mag afvinken. Check ✔️

Pfff... hier zit ik dan in de luchthaven. Ofwel ben ik véél te vroeg, ofwel moet ik rennen om mijn vlucht te halen. Vandaag koos ik voor optie 1: geen stress, en tijd om even met jou te praten 😄

Oh ja, vanaf nu ga je me wat vaker horen. Tussen mei en december reis ik bijna elke maand. Behalve in juli, oktober en november. Dus bereid je alvast voor op veel verhalen 🤗

Weet je? Door mijn verhalen met jou en op social media te delen, besef ik dat ik eigenlijk al een verhaal aan het schrijven ben. Dus waarom niet écht beginnen met een reisdagboek? Eentje dat mensen kunnen lezen, met foto's erbij en dat ik verkoop. Misschien, als het goed loopt en ik het volhoud, kan ik er ooit mee doorgroeien tot influencer. Wie weet kan ik dan deels of volledig gratis reizen in ruil voor content over een plek of onderneming. Wat denk je? Zullen we het proberen? 😁

Goed, ik ga je zo meteen laten. Mijn vlucht vertrekt om 11u20, dus ik ga stilletjes naar mijn gate. En dan hopelijk: oogjes toe 😴

12:13 – bijna 1 uur wachten

Amaai, mijn reis begint al geweldig… Eens ik op tijd ben, gaat het alsnog mis. 😅 We staan aan te schuiven om in te checken, en plots komt de melding dat het vliegtuig technische problemen heeft. Dan volgen de geruchten: er zou een ongeval gebeurd zijn. Iemand aangereden op de luchthaven?! Hoe dan?! 🙄 Daarna komt het verhaal van een bommelding, waardoor de hele luchthaven werd afgesloten. En het zou zelfs bij de vlucht uit Faro zijn begonnen...

Ik begin het een beetje gehad te hebben met de mensheid.

Achter mij stonden een paar oma’s, zalig. Die zijn echt beter dan de krant. 😂 Ze vertelden dat er iemand bij de controle was die zijn rugzak niet wilde openen omdat er iets verdachts in zat. Blijkbaar een speelgoedgeweer voor zijn zoontje… Hoe dom kun je zijn? Hoe egoïstisch? Niet eens ruimdenkend. Ik kan blijven doorgaan, maar laat ik het hier even bij laten.

22:35 – Portugese tijd

Amaai, eerlijk? Ook al heb ik bijna een hele dag gemist, ik heb je toch een verhaal te vertellen. 😅 Het liep anders dan gepland, maar een verhaal is een verhaal, toch?

Ik heb tot half vier in de luchthaven gezeten. Daar ontmoette ik twee lieve oudere dames, 74 en 75 jaar: Marije en Hedwig. Marije was net als ik: avontuurlijk en nieuwsgierig. Hedwig daarentegen was voor bijna alles bang. Schattig om te zien. We hebben samen de vijf uur vertraging overleefd.

Toen we eindelijk het vliegtuig in mochten, dacht ik: “Yes, we vertrekken.” Ik viel meteen in slaap. Toen ik wakker werd voelde ik het vliegtuig bewegen. Ik keek op mijn klok: half vijf. Dán pas gingen we de lucht in.

De vlucht duurde nog ongeveer 2u50, dus het was tegen 19u30 ongeveer toen ik eindelijk in Faro landde. Het weer was niet al te warm.😅 Dus ik heb meteen een taxi genomen naar mijn hostel — kostprijs: €26.

Tijdens de landing zag ik iets magisch! Iets dat ik nog nooit had meegemaakt. De zon scheen boven het vliegtuig, maar aan beide kanten waren er wolken. En ineens zag ik het: een ronde regenboogcirkel met de schaduw van het vliegtuig erin. Echt prachtig. 😍

Eenmaal aangekomen in het hostel werd ik ontvangen door een jonge man aan de balie die een beetje onder de indruk leek te zijn. 😂 Hij zei zelfs dat ik "high class" was. Ik antwoordde: “Ik ben ook maar gewoon een mens, hoor.” Maar eerlijk? Het was fijn om te horen. Het voelde als een bevestiging dat ik mijn doelen aan het bereiken ben. 💪

Hij stelde voor om mee aan tafel te schuiven voor het avondeten: spaghetti bolognese. Ik twijfelde even, want na zo’n lange dag vol sociale interactie had ik er niet veel zin meer in. 😂 Maar ik dacht: ik heb Faro vandaag al gemist... waarom ook niet?

En ik ben blij dat ik ben gegaan! Het eten was heerlijk en de sfeer gezellig. Op een bepaald moment was het wat lawaaierig, maar dat stoorde me niet echt. Ik zat aan tafel met 4 mannen: eentje uit Ierland, eentje uit Canada, eentje uit Engeland en eentje uit Portugal. Het was leuk om die verschillende accenten te horen.

We begonnen met een salade, brood, bote, een soort roomkaas en olijfjes. Licht, maar toch vullend.

Daarna de Portugese spaghetti — echt lekker! Heel anders dan bij ons in België. Het was met rundsvlees (denk ik), gebakken maar het vet van het vlees gemengd met de pasta, maar niet vettig vettig. Geen idee hoe ik het moet beschrijven, maar het was heerlijk.

Als dessert kregen we churros met kaneel en bruine suiker. Ook superlekker!

Ik wilde de avond nog afsluiten met iets leuks, dus ik ging naar een cocktailbar die me eerder opviel tijdens een korte wandeling. En wauw, wat een mooie plek. Echt stijlvol, precies zoals een cocktailbar hoort te zijn. Je zou denken dat het mega duur is als je van buiten naar binnen kijkt.

En ja hoor… weer zo’n knappe barman. 😏 Hij was beleefd en attent, en als kers op de taart kreeg ik een hartjeslolly van hem. Love it. 😂

Straks lekker in bed kruipen, en morgen vertrek ik naar Albufeira. Hopelijk kan ik je dan weer wat leuke verhalen vertellen.

Het enige wat ik jammer vind: ik heb geen foto's met de mensen die ik heb ontmoet. Dat zou een mooie herinnering zijn geweest. 📸